Een kop thee met Jesse

We zitten in het atelier van Judith Bloedjes. Al in haar Leidse studententijd aan de Witte Singel woonde ze in een Jessepand en nu weer aan Marislaan 3. Dat dit pand 45 jaar een studentenwoning was en vanwege slechte leidingen ook nog eens afgekeurd als woning, is er niet meer aan af te zien.

Het prachtige timmermanswerk op deuren en kozijnen, het originele glaswerk in de binnenramen, de volledig intacte lichtkoepel boven het trappenhuis en zelfs tweekleurig mosterdgeel lakwerk uit 1895 zijn bewaard. De eerste bewoner was trouwens Cato, de zus van Hendrik Jesse.

‘Ik voel me zielsverwant met de architect van ons huis.’ Waar komt dat Jesse-gevoel vandaan? Judith vertelt enthousiast: ‘Schoonheid gaat boven functionaliteit. Die raamkozijnen daar steken iets uit: was dat nodig? Nee. Maar mooi is het zeker. Onze ziel voedt zich met die schoonheid.’

Haar man Geert, grafisch ontwerper en kunstenaar, vult aan: ‘Juist die mooie details in de afwerking tillen het geheel op.’ Het licht dat van het dak tot aan de begane grond straalt (foto), is typisch een kenmerk van Jesse’s panden tussen 1894 en 1900. Geert: ‘Tegenwoordig zouden opdrachtgevers zeggen dat dit ten koste gaat van vierkante meters woonruimte. Bij Jesse krijg ik een gevoel van ruimte, die niet te meten is.’

Wie was toch de vaktimmerman van Jesse? Dat gaan we nog eens uitzoeken. Maar één ding is zeker: het lijstenwerk inspireert Judith tot haar prachtige poëtische keramiek: ‘In poëzie gaat het om de witregels. De diepte, het reliëf en de eenvoud maken indruk.’

Judith werkt met porseleinklei uit de Limoges. In haar kunstwerken herken je het gevoel voor detail dat Jesse ook had. De mooie porseleinen ronde reliëfs, evenals haar sieraden, hangen in het CODA Museum (Apeldoorn) en galeries. Ze werkt ook vaak in opdracht. Breekbaar? Judith: ‘Mijn porselein heeft dezelfde hardheid als robijn.’

We nemen nog een laatste slok van onze thee. Nu valt het ineens op. Het porselein van de theekom toont hetzelfde poëtische lijnenspel dat je terugziet in Jesse’s afwerking van het interieur. Knap, een architect die na 130 jaar nog steeds inspireert. Komt er uit haar atelier straks misschien een kleine Jesse-serie?